Z szacunków naukowych wynika, że nawet 20 % par (w wieku rozrodczym) w Polsce ma problemy z zajściem w ciążę. Na wstępie warto podkreślić, iż FemiMea wierzymy diagnostyka niepłodności dotyczy obojga partnerów dlatego na wizytę „Diagnostyka niepłodności” przychodzą oboje zarówno kobieta jak i mężczyzna. Z badań, które powinien wykonać partner należy w pierwszej kolejności wymienić badanie nasienia (czasem posiew nasienia), które rekomendujemy wykonać we współpracującej z nami Klinice leczenia niepłodności Invimed.
Na szczęście, w zdecydowanej większości przypadków problem z poczęciem dziecka udaje się skutecznie rozwiązać. Ginekolodzy w FemiMea zajmujący się leczeniem niepłodności podkreślają, że diagnostykę niepłodności warto rozpocząć od badań hormonalnych.
Na szczęście problem niepłodności przestaje być już tematem tabu, jest szeroko komentowany i dyskutowany. Wiele par w naszym kraju otwarcie przyznaje, że zmagają się od jakiegoś czasu z problemem niepłodności. Często para rozważająca leczenie niepłodności czuje się całkiem bezradna ponieważ mimo wielu podejmowanych działań przyczyny niepłodności nadal pozostają nieznane. Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) niepłodność jest chorobą cywilizacyjną. Termin niepłodność pierwotna oznacza niemożność zajścia w ciążę. A kiedy mówimy że pojawia się niepłodność wtórna? Wtedy, gdy są kłopoty z zajściem w ciążę, w przypadku chęci posiadania drugiego lub kolejnego dziecka.
Pary, które znalazły się w takiej sytuacji, dzięki diagnostyce niepłodności, mogą poznać przyczyny problemów z zajściem w ciążę, które w wielu przypadkach można usunąć. Ginekolodzy z Centrum FemiMea podkreślają zgodnie: istnieją skuteczne metody leczenia niepłodności.
Niepłodność Kobiet jest bardzo często związana z zaburzeniami hormonalnymi co objawia się zaburzeniami owulacji, a pacjentka odczuwa ten stan jako nieregularne, zwykle długie cykle miesięczne. Warto wtedy rozpocząć od monitorowania owulacji w seryjnych usg ginekologicznych, więcej o monitorowaniu i stymulacji owulacji przeczytasz tutaj.
Dlatego w ramach diagnostyki niepłodności wykonujemy w naszym centrum kompleksowe badania hormonalne. Celem badań hormonalnych jest wykrycie ewentualnych nieprawidłowości skutkujących zaburzeniami owulacji, a te mogą spowodować trudności z zajściem w ciążę. A nieprawidłowo działająca gospodarka hormonalna w organizmie kobiety ma znaczący wpływ na przebieg owulacji.
Ginekolodzy z FemiMea podkreślają, iż wiele Kobiet boryka się z zaburzeniami hormonalnymi, powodującymi problemy z zajściem w ciążę – jest to jedna z najczęstszych przyczyn niepłodności.
Zespół policystycznych jajników – PCOS (polycystic ovary syndrome) jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń hormonalnych utrudniających . Szacunki mówią, że ok. 20 % Kobiet w wieku rozrodczym zmaga się z problemem PCOS. Najczęstszymi objawami tej choroby są zaburzenia miesiączkowania – cykle miesięczne są długie, zwykle powyżej 35 dni (kobieta ma wtedy mniej niż 10 miesiączek w roku) i zbyt wysoki poziom tzw. androgenów, czyli męskich hormonów płciowych, a zwłaszcza testosteronu. Przyczyny niepłodności w zespole PCOS to przede wszystkim brak owulacji, co powoduje niemożność zajścia w ciążę.
Objawy zespołu PCOS często wywoływane są przez insulinooporność, która znacząco obniża płodność kobiety. PCOS jest jedną z najczęstszych przyczyn niepłodności. Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii (PTMRiE) oraz Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników (PTGiP) dotyczącej diagnostyki i leczenia niepłodności badania hormonalne są zalecenia do oceny przyczyn zaburzeń płodności kobiet.
Z tych rekomendacji dowiadujemy się, które badania hormonalne w diagnostyce niepłodności kobiety odgrywają dużą rolę. Diagnostyka niepłodności powinna obejmować przede wszystkim precyzyjny wywiad lekarski (ze szczególnym uwzględnieniem regularności menstruacji oraz chorób towarzyszących).
W FemiMea Lekarz, który szuka u pary przyczyn niepłodności zleca badanie hormonów związanych z płodnością kobiet, a nasza położna pobiera krew. Za kilka dni wszystko jest jasne i można zaproponować konkretny plan działań.
Kluczowe jest oznaczenie stężenia:
Hormonów tarczycy – w tym TSH (thyroid–stimulating hormone), fT3, fT4, przeciwciała anty-TPO
Prolaktyny – PRL, wg. zasady 4S: wyspać się i pobrać krew ok 10-11 rano, dzień wcześniej nie uprawiać seksu ani sportu oraz nie stresować się
Progesteronu – PRG w drugiej połowie cyklu, około 20-23 dnia cyklu
Hormonu folikulotropowego – FSH(follicle–stimulating hormone) między 3 a 5 dniem cyklu
Hormonu luteinizującego – LH(luteinizing hormone) między 3 a 5 dniem cyklu
Hormonu antymüllerowskiego – AMH(anti-Müllerian hormone), niezależnie od fazy cyklu, poziom <1 świadczy o niskiej rezerwie jajnikowej (czyli mniej potencjalnych owulacji przed kobietą)
Stężenie testosteronu.
Czy w przypadku chorób tarczycy mogą wystąpić problemy z zajściem w ciążę?
W niedoczynności tarczycy (wzrasta wtedy poziom TSH, a poziom hormonów tarczycowych fT3 i fT4 maleje) dochodzi często do wtórnej nadczynności przysadki mózgowej (wzrost poziomu PRL) oraz blokowana jest owulacja. Kobiety z niedoczynnością tarczycy mają zwykle dłuższe cykle i obfitsze menstruacje, są także bardziej narażone na kłopoty z zajściem w ciążę. Nadczynność tarczycy również także utrudnia możliwość zajścia w ciążę i jej utrzymania. Cykle kobiet, u których zdiagnozowano nadczynność tarczycy, są zazwyczaj bezowulacyjne i nieregularne. Krwawienia miesięczne są mniej obfite lub nie występują wcale.
Prolaktyna jest hormonem produkowanym przez przysadkę mózgową, który w ciąży i okresie laktacji odpowiada za przebudowę piersi i produkcję mleka. Podwyższone stężenie prolaktyny, które może być wywołane gruczolakiem przysadki bądź może pojawić się czynnościowo, skutkuje zaburzeniami cyklu miesiączkowego i brakiem jajeczkowania.
Hormon ten produkowany jest w jajniku po owulacji, w tzw. ciałku żółtym (miejsce po pękniętym pęcherzyku dominującym.
za regulację cyklu miesiączkowego, przede wszystkim odpowiednią długość drugiej fazy cyklu
za implantację jaja płodowego i utrzymanie zarodka zagnieżdżonego w jamie macicy
wywiera także pozytywny wpływ na endometrium i przygotowuje je do implantacji zarodka.
Badanie hormonów FSH i LH jest również wykonywane celem znalezienia przyczyn niepłodności oraz zaburzenia miesiączkowania.
Badanie AMH jest wykonywane w celu oceny rezerwy jajnikowej: hormon ten jest produkowany przez małe pęcherzyki jajnikowe, z których w kolejnych cyklach pochodzą pęcherzyki dominujące. Dlatego niski poziom AMH, świadczy o malej liczbie potencjalnych przyszłych owulacji.
Bywa, że Pacjentki, u których występuje niska rezerwa jajnikowa, zachodzą w ciążę i rodzą dzieci. Jednak często w takiej sytuacji konieczna jest intensywna stymulacja owulacji i te kobiety muszą szukać pomocy w klinice leczenia niepłodności.
Badanie AMH pomaga też rozpoznać przedwczesne wygasanie funkcji jajników (wtedy AMH jest niskie oraz PCOS (wysoki poziom AMH, często powyżej 4 a nawet 5).
nieregularne cykle menstruacyjne
brak lub zaburzenia owulacji
zanik miesiączkowania.
Pamiętajmy, że przyczyny niepłodności mogą być różne, zawsze w leczeniu niepłodności warto uwzględnić czynnik wywołujący problemy z zajściem w ciążę. Może to być niedrożność jajowodów, przyczyny immunologiczne (warto rozważyć badania immunologiczne) a czasem jest to tzw. niepłodność idiopatyczna (czyli o nieznanej przyczynie).
Reasumując: ustalenie przyczyn niepłodności jest podstawą do rozpoczęcia leczenia niepłodności.
Poza diagnostyką hormonalną niepłodności ważna jest ocena drożności jajowodów, którą w FemiMea wykonujemy w oparciu o metodę HyFoSy oraz ocena jamy macicy w czasie histeroskopii.
Przyjdź do FemiMea, gdzie jeden z naszych ginekologów zajmujących nie diagnostyką niepłodności po rozmowie z Tobą i Twoim Partnerem przedstawi konkretny Plan Działania.
FemiMea - miejsce, gdzie kobieta jest w centrum.
