Panie rodzą w coraz późniejszym wieku. Wiele kobiet ma zaburzenie miesiączkowania. Jest bardzo dużo insulinooporności, która uniemożliwia zajścia w ciążę. Żeby móc zajść w ciążę potrzebna jest odpowiednia diagnostyka i prowadzenie hormonalne.
Jeżeli kobieta ma regularne cykle (czyli miesiączka pojawia się co ok 28 dni), w wyniku monitorowania ultrasonograficznego potwierdziliśmy owulację, a ciąży dalej nie ma, konieczne są dalsze działania.
Jak dochodzi do zapłodnienia?
W czasie owulacji dochodzi do pęknięcia pęcherzyka dominującego i z jajnika wydostaje się do jajowodu komórka jajowa. Plemniki dzięki płodnemu śluzowi owulacyjnemu (około 14 dnia cyklu) przemieszczają się z pochwy, przez szyjkę macicy, trzon macicy do jajowodów. Do zapłodnienia najczęściej dochodzi w bańce jajowodu, skąd zapłodnione jajo płodowe wędruje do jamy macicy, gdzie powinna zagnieździć się i rozwijać ciąża. Tak jest w przypadku idealnym.
Co jeśli mamy kłopot z zajściem w ciążę?
Jeśli para nie zachodzi w ciążę, tzn. trzeba wdrożyć dalszą diagnostykę:
- badanie nasienia partnera (można go wykonać w centrach leczenia niepłodności lub bezpłatnie w podmiotach realizujących Program Leczenia Niepłodności)
- drożność jajowodów: najpopularniejszą metodą jest HSG (histerosalpingografia), która polega na podaniu kontrastu przez szyjkę macicy i następowa ocena RTG czy kontrast wypełnia prawidłowo jamę macicy oraz czy przechodzi swobodnie przez jajowody
- Jeśli nadal nie udaje się uzyskać upragnionej ciąży, to w kolejnych krokach należy diagnozować jamę macicy oraz wykonać badania autoimmunologiczne: czy kobieta nie produkuje autoprzeciwciał uniemożliwiających rozwój ciąży.
Dr n. med. Wojciech Homola
“Ważne, żeby mieć plan działania, żeby pacjentki nie żyły od wizyty do wizyty, tylko, żeby dokładnie nakreślić, co będzie się działo.
Szczególnie, jeśli problem jest wieloetapowy, czyli w przypadku diagnostyki i leczenia niepłodności, kiedy przychodzi para, która od dwóch lata stara się zajść w ciążę, no i pewne badania już zrobiono, inne nie, panuje chaos. Trzeba stworzyć plan. Rysuję na kartce macicę i tłumaczę, dlaczego akurat te badania musimy zrobić, mówię, co to są jajowody, jak wygląda jama macicy i dokładnie w punktach określamy, co, kiedy i gdzie robimy. Pacjentka wysyła do mnie e-maila, ja odpisuję”.