Wirus HPV (z ang. Human Papillomavirus) to inaczej wirus brodawczaka ludzkiego. Niestety należy on do licznej rodziny – naukowcy do dziś rozpoznali około 100 typów wirusa. Występuje on zarówno u kobiet jak i mężczyzn. Lekarze szacują, że w ciągu całego życia, kontakt z nosicielem wirusa HPV ma około 80% ludzi. Warto więc mieć świadomość czym jest wirus brodawczaka ludzkiego, jak do diagnozować i leczyć.
Z dzisiejszego artykułu dowiesz się:
- Czym jest wirus HPV i jaki ma związek z rakiem szyjki macicy?
- Jak się zabezpieczyć przed zakażeniem wirusem HPV?
- Jakie badania wykonać, aby zdiagnozować wirus brodawczaka ludzkiego?
- Jak przebiega leczenie po wykryciu zakażenia?
Czym jest wirus HPV i jaki ma związek z rakiem szyjki macicy?
Wirus HPV, to powszechnie występujący wirus, który odgrywa kluczową rolę w powstawaniu raka szyjki macicy. Należy pamiętać, że wirus brodawczaka ludzkiego jest czynnikiem zakaźnym wywołującym szereg różnych chorób, natomiast dziś skupimy się tylko na tych, które mają podłoże ginekologiczne. Regularne badania cytologiczne i szczepienia ochronne przeciw wirusowi brodawczaka ludzkiego HPV sprawiają, że liczba zachorowań wśród młodych kobiet w krajach wysokorozwiniętych maleje z roku na rok.
Wirus HPV można podzielić na dwa rodzaje:
- niskoonkogenne (niskiego ryzyka): HPV typ 6, 11,
- wysokoonkogenne (wysokiego ryzyka): HPV typ 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58 i 59.
Za rozwój raka szyjki macicy odpowiadają typy: 16 i 18, oraz 31, 33, 45. Typ 16 powoduje znaczną część przypadków raka płaskonabłonkowego szyjki.
Jak się zabezpieczyć przed zakażeniem wirusem HPV?
Wirusy HPV przenoszone są drogą płciową. Podstawową metodą zabezpieczania się przed zakażeniem jest unikanie kontaktów seksualnych z wieloma partnerami. Nie należy zapominać, że wirus brodawczaka ludzkiego może przenosić się również podczas stosunków oralnych. Ryzyko zarażenia wirusem zmniejsza stosowanie prezerwatyw. Należy pamiętać też o myciu rąk po wyjściu z toalety oraz używaniu wyłącznie własnych przedmiotów do higieny intymnej (ręczniki, gąbki).
Dobrym zabezpieczeniem przed infekcją wirusem HPV są również szczepienia ochronne (profilaktyka pierwotna). Niestety w naszym kraju na dzień dzisiejszy jest bardzo mała dostępność szczepionki przeciwko temu wirusowi.
Jakie badania wykonać, aby zdiagnozować wirus brodawczaka ludzkiego?
Czas i regularność badań jest tutaj kluczowa. Szybkie zdiagnozowanie pozwala skutecznie przeciwdziałać chorobom, które wynikają z zakażenia wirusem HPV. Diagnoza postawiona na czas, wielokrotnie zwiększa prawdopodobieństwo wyleczenia.
Wirus najczęściej jest wykrywany w następstwie nieprawidłowej cytologii szyjki macicy. Wtedy lekarz zleca oznaczenie obecności HPV lub wykonanie kolposkopii.
Jak przebiega badanie? Podobnie jak w czasie pobierania cytologii lekarz pobiera wymaz z szyjki macicy. Co warte podkreślenia można takie badania wykonać za jednym razem: pobrać cytologię płynną LBC (cytologia podwyższonej czułości), z której poza oceną cytologiczną komórek laboratorium oznacza metodami genetycznymi (PCR) obecność wirusa HPV.
Wykonanie badań pomoże w szybkim zdiagnozowaniu wirusa i pozwoli zaplanować skuteczne leczenie.
Wirusy nieonkogenne mogą objawić się pod postacią brodawek płciowych, nazywanych także kłykcinami kończystymi. Nie są to problemy natury onkologicznej, natomiast bardzo trudno podlegające leczeniu i często nawracają. Tzw. brodawki płciowe można leczyć w gabinecie ginekologicznym różnymi sposobami, które zawsze polegają na usunięciu zmian. W naszym centrum usuwamy tego typu zmiany substancją chemiczną (TCA), która powoduje silne odwodnienie i odpadnięcie zmiany po kilku dniach. Niestety kłykciny często nawracają i zabiegi trzeba powtarzać. Natomiast nie ma co się załamywać, bo za którymś razem nasz układ odpornościowy „nauczy się niszczyć wirusa” i kłykciny się nie odnowią.
Jak przebiega leczenie po wykryciu zakażenia?
Niestety nie istnieje jedna i 100% metoda, która skutecznie leczy wszystkie zakażenia wywołane wirusem HPV. Najważniejsze to badać szyjkę macicy – wykonując kolposkopię, czasem połączoną pobraniem wycinków. Jeśli zajdzie taka potrzeba – należy usunąć zmiany przedrakowe małoinwazyjną metodą pętli elektrycznej LEEP, ale o tym opowiemy w osobnym artykule.